[Admin]

HET SCANNEN VAN DE RELEVANTE CONTEXT
Alvorens over te gaan tot het bepalen van welke aspecten van het proces en de resultaten van het programma te evalueren, moeten eigenaren en managers een scan van de relevante context van de onderneming uitvoeren. Een belangrijk deel van het scanproces bestaat uit het betrekken van belanghebbenden en het bepalen van hun redelijke vraag naar informatie. Alleen door alert te zijn op de eisen van belanghebbenden kan de onderneming bepalen welke resultaten moeten worden geëvalueerd, welke indicatoren het meest effectief (en geloofwaardig) zijn en hoe en aan wie de bevindingen moeten worden gerapporteerd. Het AA1000S raamwerk, dat aan het eind van dit hoofdstuk nader wordt besproken, biedt een standaard voor kwaliteit bij het betrekken van belanghebbenden.
HET VOLGEN VAN DE ORGANISATIECULTUUR
Hoewel een veranderende organisatiecultuur geen reden hoeft te zijn voor het hebben van een programma voor bedrijfsethiek, zal een dergelijk programma door zijn aard zelf subtiele veranderingen in de organisatiecultuur teweegbrengen. Bovendien zullen bepaalde culturele aspecten van invloed zijn op het proces en de vooruitzichten op succes. Er is bijvoorbeeld een nauw verband tussen het succes van het programma en de percepties die eigenaars en managers evenveel belang hechten aan ethiek en waarden als de economische bottom line.13
Om deze redenen is het van cruciaal belang dat de onderneming een aantal belangrijke aspecten van de organisatiecultuur volgt. In Box 10.2 staan acht factoren die routinematig gevolgd kunnen worden. Dergelijke factoren kunnen worden gevolgd aan de hand van het organisatiewerkblad aan het einde van dit hoofdstuk (RBE Worksheet 14).
EVALUATIE VAN HET PROCES
Procesevaluatie kijkt naar hoe het programma werkt: of de middelen goed worden gebruikt, of de toegewezen activiteiten worden uitgevoerd en of er specifieke outputs worden geproduceerd.
Veel algemene managementevaluatiemodellen, met name op het gebied van continue kwaliteitsverbetering, zijn procesmodellen, waaronder de International Organization for Standardization (ISO) managementsysteemmodellen. De ISO 9000-serie voor kwaliteitscertificering definieert geen kwaliteit, maar onderzoekt of de processen die tot kwaliteitsgoederen en -diensten hebben geleid, zijn gevolgd. Hetzelfde geldt voor de ISO 14000-serie voor milieubeheer. Het definieert niet wat milieubescherming is, maar bepaalt of er managementsystemen zijn om het milieu te beschermen.
Ook op het gebied van sociale rapportage stelt het Global Reporting Initiative geen normen, maar het biedt wel een uitgebreid, zelfs uitputtend, kader voor wat gerapporteerd moet worden.14 AccountAbility, formeel bekend als


MEETBARE FACTOREN VAN DE ORGANISATIECULTUUR
het Institute of Social and Ethical AccountAbility, stelt ook geen specifieke normen vast voor een verantwoordelijke onderneming, maar biedt wel een kader voor planning en rapportage op een manier die externe belanghebbenden vertrouwen geeft in het rapport (AA1000S)15 .
Het procesevaluatiewerkblad (RBE Worksheet 15) aan het einde van dit hoofdstuk kan door beoordelaars worden gebruikt om een plan te ontwikkelen voor het verzamelen en analyseren van informatie. Wanneer bijvoorbeeld de communicatie over normen en procedures het proces is dat de onderneming evalueert, helpt RBE Worksheet 15 bij het onderzoeken van een aantal specifieke vragen: wie, wanneer en waar betrokken was en waar. Het kan worden gebruikt om te kijken naar de opleidingskosten, het aantal medewerkers dat per jaar wordt opgeleid, de tevredenheid van de deelnemers over de training en de prestaties van de actieplannen na afloop van de training. Procesevaluatie leidt ook tot het in overweging nemen van meer subjectieve indicatoren, zoals activiteitssuccessen, uitdagingen, onverwachte ontwikkelingen en inzichten.
HET BEPALEN VAN DE VERWACHTE RESULTATEN VAN HET PROGRAMMA
De eigenaars en de managers moeten resultaten bepalen die zij kunnen meten. Zoals besproken in hoofdstuk 4, zijn er ten minste negen algemeen verwachte resultaten voor de tijd en moeite die managers in een programma voor bedrijfsethiek steken (zie kader 10.3). Aan het einde van dit hoofdstuk is een werkblad voor de evaluatie van de resultaten (RBE-werkblad 16) om eigenaren en managers te helpen bij het ontwikkelen van een evaluatieplan voor de resultaten.
Een aantal opkomende wereldwijde normen die in hoofdstuk 2 worden besproken, stellen specifieke normen vast waaraan ondernemingen moeten voldoen. Daartoe behoren de Caux Round Table Principles for Business, het U.N. Global Compact, de Organization for Economic Cooperation and Development (OESO) Guidelines for Multinational Enterprises, de Basic Guidelines for Codes of Business Conduct van het Amerikaanse ministerie van Handel en de Interfaith Declaration Principles for Global Corporate Responsibility. Uit deze normen kan het verantwoordelijke bedrijf resultaten afleiden voor zijn programma voor bedrijfsethiek.